مدل سازی توام داده های بقا و طولی و کاربرد آن در بررسی عوامل موثر بر آسیب حاد کلیوی

زمینه و هدف: در بسیاری از کارآزمایی­های بالینی و مطالعات پزشکی داده­های بقا به همراه اندازه­های مکرر جمع آوری می­شوند. وقتی هر دوی این خروجی­ها از یک فرد مشخص ثبت شده و متغیر بقا به نشانگر زیستی طولی وابسته باشد، استفاده از مدل­ توام بقا و طولی توصیه می شود. روش کار: در این مطالعه گذشته نگر، 84 بیمار که تحت جراحی بای پس عروق کرونری قرار گرفته و طی سال های 80 تا 88، پس از جراحی در بخش مراقبت­های ویژه بیمارستان جماران تهران، بستری بودند، برای مطالعه انتخاب شدند. رویداد مرحله ریسک آسیب حاد کلیوی (کاهش 25% از مقدار اولیه gfr) به­عنوان رویداد تحلیل بقا و اندازه گیری­های مکرر حجم ادرار تا رسیدن به این رویداد، داده های طولی مطالعه را تشکیل ­دادند. یافته ها: نتایج به­دست آمده در این مطالعه نشان داد که سن بالاتر (112/1hr=)، جنسیت مرد (307/4hr=)، تعداد بیشتر رگ­های جراحی شده (874/1hr=) در کاهش مقدار gfr و بروز مرحله ریسک آسیب حاد کلیوی موثر بوده اند. نتیجه گیری: در این مطالعه این نتیجه حاصل شد که کاهش حجم ادرار می­تواند نشانگر پزشکی مناسبی برای بروز مرحله ریسک آسیب حاد کلیوی باشد. همچنین با توجه به این که مدل توام وابستگی بین دو پاسخ طولی و بقا ر ا در نظر می گیرد، نتایج دقیق تری نسبت به مدل های رایج به دست می دهد.